Hola,
zooo, wij zijn er even een paar dagen helemaal uitgeweest :-) ! Na al die ´drukte´ van Leon en Granada waren we wel toe aan 5 dagen relaxen aan een meer op Isla de Ometepe!

Eigenlijk op de gok hadden we een flyer opgepiktuit ons hostel in Granada voor een finca op Ometepe en daar gereserveerd. Het eiland is best groot en het is dus niet echt een optie om daar een rustig wat finca´s te gaan bekijken voordat jeeen keuzemaakt (a 25 USD perrit van eenklein uurin de taxi! Duur voor N.!). Goed gegokt want finca El Encanto (www.goelencanto.com) was echt fantastisch! Net een jaar open, gerund door een aardig Amerikaans/El Salvadoriaans stel en maar 4 kamers (en in the middle of nowhere!)dus lekker rustig. Kamers prima en groot en hangmatje voor de deur met uitzicht op het meer en de 2 vulkanen.

Isla de Ometepe is mooi. Gevormd door 2 vulkanen die je vanuit elke hoek kunt zien. Er zijn wat zwarte strandjesaan het meer en watkleine stoffige dorpjes. En er komen niet zo heel veeltoeristen dus lekker rustig.

El Encanto heeft een klein restaurantjewaar ze voor weinig geldontbijt, lunch en avondetenserverendus de eerste dagen hebben we niets anders gedaan dan beetje lezen, wandelen, spelletjes doen en op ons horloge kijken of we weer konden gaan eten.

Zaterdag vonden we het tijd voor een actiever programma en hebben we de vulkaan Maderas beklommen. Deze vulkaan is niet actief - al duizend jaar niet - veilig genoeg dus. Vulkaan Concepcion - de andere vulkaan van het eiland - is sinds een paar maanden weer enigszins actief en kan niet meer beklommen worden.
Volgens Mario de gids zouden we 4 uur moeten klimmen naar de top, 1400 mtr, waar we zouden uitkomen bij een kratermeer (waar je zou kunnen zwemmen) en de afdaling zou vervolgens nog zo´n 3 uur duren. 4 uur klimmen..hmmm.. je registreert die 4 uur wel maar er echt over nadenken doe je toch niet.Gerben´s opmerking na een kwartier wandelen: ´Ik vind het nu al leuk, eindelijk weer iets actiefs´ stond in schril contrast methoe we ons voelden toen we in de hitte, dwars door de modder, stijl omhoog aan het klauteren waren, over rotsen zo groot als de gemiddelde Isla de Ometepiaan, dwars door primary forest.De mirador halverwegegaf een fantastisch uitzicht over het eiland envulkaan Concepcion (check de foto) maar hoe hoger we kwamen hoe meer we in demist en wolken verdwenen. Geen fantastisch uitzicht dus toen we na 3,5 uur (snelle klimmers!) ploeteren eindelijk op de top aankwamen, maar wel een onwijs mooi kratermeer. Door de mist en de hoogte was de temperatuur ook aanzienlijk gedaald dus dat zwemmen hebben we maar even gelaten. Bammetje gegeten en toen weer terug - ruim3 uur, afdalen gaat sneller, zeker als je zo moe bent dat het allemaal niet zoveel meer uitmaakt en je jezelf het liefst naar beneden wilt gooien. Onderweg nog schildpadje gezien (?) en een slangetje van een halve meterdie erbest eng uitzag.Op mijn vraag aan Mario ofde slanggevaarlijk was, zei ´ie: ´Ja, maar hij is al weg´. Ok dan.De afdalingwas zwaar, leek geeneinde aan te komen, allebei zijn we een paar keer goed onderuit gegaan in demodder maareenmaal benedenmaakte dat eerste biertje weer veel goed.

Gisteren zijn we de hangmat niet uitgekomen, spierpijn... En vanochtendhelaas vertrokken van deze topplek omdat we toch ook nog wel even een paar stranddagen in Nicaragua willen meepakken voordat we naarCosta Rica vertrekken. En dus zijnwe nu in San Juan del Sur, een surfersparadijsje met mooie stranden - schijnt - wij hebbeneen hotelletje gezocht, geluncht enzittennu te internetten - het strand hebben we nog niet gezien. Van hieruit vertrekken we over een paar dagen naar Costa Rica, nog maar 35 km hier vandaan.

Adios!