Nicaragua - Leon & Granada

Zoals gezegd zitten wij in Nicaragua sinds een paar dagen... Eerste indrukken: het is hier warm, zo´n 40 graden overdag in de zon, het land zelf ziet er dus ook droger en ruiger uit dan de tropische buurlanden. Verder veel maisvelden, grazende koeien (maar toch anders dan onze zwart-witte beestjes) en vulkanen op de achtergrond. Mooie plaatjes. Arm land ook. Wij hebben ons vandaag laten vertellen dat het gemiddelde maandsalaris hier ligt op 1.000 Cordoba, zo´n 55 USD. Op dat moment zaten wij een ontbijtje te eten voor ongeveer 1/10 van een maandsalaris, ai.

Gistermiddag zijn we in Granada aangekomen nadat we 3 dagen in Leon hadden doorgebracht. Leon, beroemd vanwege de dichter Ruben Darios (wie kent hem niet..), was eigenlijk echt een leuke verrassing. Mooie universiteitsstad, aardige mensen, niet al teveel toeristen waardoor je gewoon in de overdekte markt kon lopen zonder het gevoel te hebben dat deze markt alleen voor toeristen gehouden werd.Zonder lastig gevallen te wordenhebben wede ogen uit ons hoofd gekeken:enorme papayas, levendeleguanen aan elkaar vastgebonden met een touwtje, hele grote levende krabben in een pan... En dit allemaaltussentoonbanken volstukken warm vlees die zeker niet door onze keuringsdienst van waren zouden komen. Wij hebbende barbecue buiten de markt maar even overgeslagen enveilig geluncht bij Cafe ViaVia (ook een vestiging in Leon, helemaal top).

De grootste kathedraal van Centraal Amerika is te vinden in Leon. De beroemde dichter ligt onder de kerk begraven en je kunt de kathedraal beklimmen (en zelfs de klokken luiden) voor een spectaculair uitzicht. Beetje jammer dat we daar te laks en te oververhit voor waren op zaterdag en dat op zondag, nog steeds oververhit, alles natuurlijk dicht was (de kerk dicht op zondag?!). Hier in Granada heb je ook een mooie toren om te beklimmen, gaan westraks doen. Op zondag was wel het Contemporary Art Museum open; wij waren de enige bezoekers maar op zich was het erg interessant (en gratis en voorzien van airconditioning) dus een goede zondagmiddag- besteding.

Maandag zijn we doorgereisd naar Granada. Nicaragua is minder gericht op toeristen en dat merk je ook door het feit dat we nu gewoon zelf vervoer moeten regelen van een naar een volgende plaats (in Guatemala bijv. ga je gewoon naar een reisbureautje, betaal je iets meer dan voor een chickenbus envervolgens wordje voorjeguesthouse opgehaald door een mini-busje - makkelijker kan niet). Hier sta je fijn in de rij op een druk chaotisch busstation om vervolgens, op het moment dat de bus voor je neus stopt, opzij geduwd te worden door de locals die toch echt achter je in de rij stonden. Mijn boze blikken hielpen natuurlijk geen donder. Daarna zit je fijnmet je backpack in je nek gevouwen, neus tegenhet raam, stof te happen. Wel meer het echte reizen dus eigenlijk ook veel leuker (voor korte ritjes, haha). Vervolgens moesten we overstappen in Managua waar serieus 10 kereltjes aan Gerben stonden te trekken om ons in één van de bussen te krijgen die klaar stonden. Voor 1 dollar pp een rit kunnen regelen naar Granada, prima!

En daar zitten we dus nu. In hostel Oasis waar we onbeperkt toegang hebben tot internet en 10 min per dag ppnaar NL kunnen bellen. Even bijgepraat dus met ouders en oma.
Granada is zo mogelijk nog warmer dan Leon maar erg mooi. ´Oude´ koloniale gebouwen en kathedralen; gerestaureerd in ieder geval nadat William Walker de hele stad in de fik had gestoken eind 19e eeuw. Wel weer veel Amerikanen en dus ook de nodige restaurantjes ed die door westerlingen worden gerund. Zelfs een Cafe Amsterdam... ja, daar hebben een keer ontbeten...

Door dehitte hebben we een vrij eenvoudig dagprogramma; ontbijten,activiteit 1 (museum ofkerk bekijken), relaxen in hostel, lunchen, activiteit 2 (markt bezoeken) en wederom relaxen en internetten en´s avonds hapje eten.
Aangezien we over 3 weken al naar Buenos Aires vliegen en we daar rond Pasen verblijven, hebben we hier mooi van de gelegenheid gebruik gemaakt om wat dingen te boeken via internet. Hotelletje geregeld in BA, vlucht van Iguazu naar El Calafate ende 5 daagse W trekking door Torres del Paine is geboekt. Op zich zijn we niet van het vantevoren reserveren maarrond Pasen is het even niet anders.

Morgen vertrekken we voor 5 dagenrichting een finca op Isla de Ometepe in Lago de Nicaragua - vulkanen beklimmen, verlaten stranden, hangmat, dat soort dingen. We melden ons dus later weer!

Honduras - Roatan

Na de Copan Ruinas per luxe Hedman Alas bus vertrokken naar La Ceiba, eengrote plaats in het noorden van Honduras vanwaar de ferries gaan naar Roatan,het grootste eiland van de Bay Islands.Vertrokken om 10:30 uur voor een busreis van ruim 7 uur - maar niet nadat we door een soort van controle waren gegaan waar ze opSchiphol een puntje aan kunnen zuigen! Kaartje kopen? Paspoort laten zien. Bagage ¨inchecken¨? Kaartje en paspoort laten zien. De bus in? Kaartje en paspoort laten zien, handbagage laten scannen, foto laten nemen (!) en eventueel omkleden in een decent t-shirt met lange mouwen. Maar goed, toen we eenmaal in onze Fort Knox bus zaten was het de prijs (ongeveer 2 keer zo duur als de lokale chickenbus)meer dan waard: grote, relaxte stoelen die bijna helemaal plat konden, drankjes van ´t huis en filmpjes op de aanwezige tv-schermen. Da´s pas reizen.

Een nachtje doorgebracht in La Ceiba - niet echt een indrukwekkende stad -en de volgende ochtend de ferry gepakt naar Roatan. Hier werden de veiligheidsmaatregelen nog eens aangescherpt: tassen gingen nu door een officiele scanner en ook wij moesten door poortjes lopen en werden gefouilleerd. Whatever.

Roatan is erg cool: lange, witte stranden met azuurblauw water, palmbomen, barretjes en eenerg relaxte sfeer. Deze keer voor ons ook geen waar-gaan-we-slapen-stress, aangezien Kate en Jason (onze Engelse vrienden) ons al vooruit gereisd waren en de enige nog beschikbare accomodatie op het eiland al hadden geboekt: een erg mooi appartement voor 4 personen in West End, met eigen badkamer, woonkamer, keuken en veranda. En dus even 5 dagen ¨samenwonen¨!

5 topdagen gehad: geslapen, gelezen, veel gekaart en natuurlijk gezwommen in de schitterende zee. Duiken helaas even over moeten slaan omdat Maaike erg verkouden was, maar ook dat was niet zo erg - ook zonder regulator was het erg mooi, en bovendien hebben we in Belize al op hetzelfde rif gedoken. Enige nadeel bleek dat ook de Amerikanen Roatan inmiddels hebben ontdekt - rechtstreekse vluchten vanuit de US en de welbekende volgepakte cruiseschepen zijn helaas onderdeel van het leven op Roatan. Gelukkig kwamen we daar de laatste dag pas achter, en was het nog best hilarisch ook: het strand dat we een dag eerder hadden betiteld als 1 van de mooiste stranden die we tot nu toe ooit hebben gezien (zie de foto´s) was de dag ernavolstrekt onzichtbaar door de dikke, witte, schreeuwerige, oude Amerikanen met polsbandjes om die als een soort mieren over ONS strand krioelden.Gelukkig was dit ook goed voor pure verbazing, onze lachspieren en de subtiele herinnering dat het na 5 dagen wel weer eens tijd werd om door te reizen. Weet niet of jullie wel eens 100 dikke Amerikanen in knie-diep water hebben zien snorkelen met grote gele reddingsvesten om, of een Amerikaanse vrouw met de afmetingen van een volwassen walrus, reddingsvest om, uitde ¨woeste branding¨van ditzelfde knie-diepe water hebben zien proberen te klauteren, maar daarbij steeds weer achterover viel enuiteindelijk geholpen moest worden door haar twee familie-walrus-leden - neem van mij aan dat je je ineens weer gelukkig prijst dat je uit Nederland komt (Holland, do you speak, like, English over there? Wow).

Dus de volgende dag weer met de ferry naar La Ceiba, en meteen in de (luxe) bus door naar de hoofdstad van Honduras, Tegucigalpa. Een lange tocht, maar de filmpjes, drankjes en airco maakten een hoop goed. Een stad overigens die je zo over kan slaan (net als de meeste hoofdsteden in M-A) en die er niet mooier op wordt als je pas ´s avonds aankomt. Een hotelletje genomen in de beste buurt van deze stad -ook omdatde US Embassy deandere buurtennet zo veilig acht als een nachtelijk steegje in Bagdad -maar ook deze buurt was nou niet bepaaldAmsterdamOud-Zuid. Maakte niet echt uit, want na een snackje om de hoeklagen we na een lange dag reizen al vroeg in bed, om de volgende ochtend om 04:00 uur weer op te staan voor onze bus naar Managua, de hoofdstad van Nicaragua. Zelfde verhaal: mooie bus, onwaarschijnlijke beveiliging.

Grensovergang was weer typisch Midden Amerikaans: bus komt aan, wordt bestormd door locals die allerlei ongein verkopen en er van overtuigd zijn dat je op zoek bent naar een horloge, rekenmachine, rieten hoed, opladers voor elektronische apparatuur, beschilderde troep of alles wat ze in de omgeving maar van bomen en struiken hebben kunnen graaien -en daarnaast natuurlijk de geldwisselaars die stapels en stapels bankbiljetten aan je laten zien en in je oor brullen dat zij echt de beste deal voor je hebben. Paspoorten worden geind door de bus-steward (jaja, een steward in de bus), net als de belasting die je moet betalen om het ene land in en het andere land uit te gaan - uiteraard verhoogdmet een percentage voor de goede man zelf. Hij dumpt de paspoorten vervolgens bij de man van de grensovergang, die geen moment in de paspoorten kijjkt, maar routinematig de door ons ingevulde formuliertjes en uiteraard gretig ons geld in ontvangst neemt. Vervolgens wordt onze bagage nog professioneel gecontroleerd door eenman van in de80, gekleed in een spijkerbroek, trainingsjasje en petje op, met een zelfgeknutseld ID op z´n borst.Professioneel is hij wel: als hij ons zietknikt hij met een verveelde blik dat er toch alleen maar kleren in onze tas zitten, dus dat we die weer dicht kunnen doen en weer in de bus kunnen stoppen. Bij de rest van de passagiers gaat hij veel effectiever te werk: tas open, 1 blik erin (zonder ook maar iets van z´n plek te halen) en tas weer dicht. Zo, weer geen smokkelaars.

In Managua- wederom een niet echt gezelligehoofdstad - direct een minibusje gepakt (met honderd locals en backpacks op schoot cq in nek) naar Leon, een mooikoloniaal stadje , dat vroeger de hoofdstad was van N. Waarschijnlijk was de stad te mooi en te veilig, en heeft men daarom besloten om Managua de hoofdstad te maken om niet uit de toon te vallen bij de andere hoofdsteden hier. En daar zitten we nu, in Leon, al meer dan 7 wekenonderweg, even bij te komen van 2 lange dagen en korte nachten. Of de nachten hier veel langer worden weet ik trouwens niet: je kunt hier in elk restaurant voor een goeie 4 EURO een fles van de lokale rum (Flor de Caña, erg goed)bestellen, waarbij ze dan gratis een fles cola, ijs en limoen doen. M.a.w., de BaCo trein tegen Magnus-prijzen! Maar nu eerst ff lunchen......

Honduras - Copan Ruinas

Hola,
even een update na ruim een week radiostilte... laatste nieuws was dat we om 04.00 uur ´s nachts vanuit Antigua richting Copan Ruinas, Honduras vertrokken. Prima reis in een mini-van, geen lastige dingen bij de grens en 7 uur later waren we in Honduras. Copan Ruinas is, net als Antigua maar kleiner, een leuk plaatsje met koloniale huizen en hobbel-weggetjes met voornaamste atractie de maya-tempels. Prima, basic guesthouse (Iguana Azul) gevonden en de eerste dag daar vooral eens even ingelezen in Honduras en de tempels die we de volgende dag zouden gaan bezoeken. Verder hadden we ons niet echt gerealiseerd dat we de weken daarvoor op aanzienlijke hoogte hadden doorgebracht ( meer dan 1500 mtr) waardoor het overdag zo'n 28 graden was maar ´s nachts maar 12 graden oid. In Copan was het drukkend heet...

Het park ging om 08.00 uur open en zo laat waren we er de volgende dag om de hitte en de tourbussen vol Amerikanen, voor zover mogelijk, te ontlopen. De Maya- tempels in Copan, ook wel het Parijs van de Maya-wereld genoemd, zijn kleiner dan de tempels in Tikal maar zeker niet minder mooi. In Copan zijn de sculptures nog te zien van de koningen die over Copan geregeerd hebben in de periode AD 250- 900. Echt onwijs gaaf hoe gedetailleerd deze beelden van koningen als Great Sun Lord Quetzal Macaw, Moon Jaguar, Smoke Jaguar etc zijn. Hmmm, de laatste koning heette Rabit 18 en dan vinden ze het een raadsel dat de stad na AD 900 in verval is geraakt...Na 2 uur in het het park te hebben rondgewandeld hebben we nog het bijbehorende, erg interessante, museum bezocht.

´s Middags weer uitgebreid geluncht bij Viavia, een door Belgen gerund eetcafe, voor weinig geld en uitgezocht hoe we de volgende dag door zouden kunnen reizen naar Roatan, Bay Islands.

Guatemala: Lago de Atitlan

Guatemala: Antigua deel II

Hola,

we zijn nog steeds Spaans aan het leren in Antigua, morgen laatste dagje! Al zeggen we het zelf, we zijn erg vooruit gegaan, ook Gerben (die eigenlijk geen Spaans sprak) kan al leuk een beetje meebabbelen en grappen maken met zijn maestra. Sowieso zijn we ´straight A´ students voor de school; de andere studenten, een Amerikaan, een Duitser en een Australische, hebben werkelijk nul komma nul taalgevoel. Maar goed, de schriftjes met alle aantekeningen en grammatica gaan serieus verder mee op reis zodat we nog een beetje door kunnen studeren. Morgen hebben we dus onze laatste dag, geen Spaanse les maar een uitstapje naar een indeginous dorpje hier in de buurt.

Zaterdag gaan we na 2,5 week Antigua verder reizen. Na 2 weken ´hard werken´ vonden we dat we wel een relaxed hotelletje hebben verdiend aan Lago de Atitlan, hier 3 uur rijden vandaan. We zitten vanaf zaterdag in San Marcos de la Laguna, een klein dorpje direct aan het meer met loads of overjarige hippies die daar yoga- en meditatiecursussen geven. Wij zijn al een wijnvoorraad aan het inslaan zodat we wat te borrelen hebben op onze kamer met privéterras met uitzicht op het meer.

Afgelopen weekend waren we ´vrij´ van school. Vrijdagavond een drankje gedaan in de Irish Pub, aiaiai, met onze Engelse vrienden, Kate en Jason. Zaterdag brak en zondag had ik bedacht dat we Chichicastenango vooral niet konden overslaan. Volgens de Planet is de indeginous Maya zondagmarkt in dit dorpje een begrip in de regio en zelfs in Guatemala. Als we geluk zouden hebben, dan zouden er zelfs processies buiten de kerk kunnen plaatsvinden. Chichi ligt alleen wel 3 uur rijden vanaf Antigua maar dit zou het zeker waard zijn. Hmm, bij de eerste aanblik van alle Peter Langhout- achtige bussen bij binnenkomst in het dorpje gevuld met 50-plussers uit Frankrijk en Spanje, kregen we al wel een beetje twijfels. Terecht bleek - mooie tourist trap waar we zijn ingetrapt. Alleen de foodcourts midden in de markt waren wel echt bijzonder. Overal levende kippen, kippen die net geslacht waren of geslachte kippen die al een paar dagen buiten de koelkast bewaard werden. En daar tussen in allemaal eetkraampjes waar hele families een gezellig zondagmaal nuttigden. Geen processies echter.

Ok, wij gaan voor de laatste keer vanmiddag huiswerk maken. Oh, en we hebben net een optie genomen op een 5- daagse tour naar de Galapagos, begin juni!!

Guatemala - Antigua

Hola chicos! Daar zijn we weer....

We zitten vandaag precies een week in Antigua en vermaken ons uitstekend! Zoals gezegd zijn we volop bezig met Spaanse les (zie ook de foto´s) en het begint nu al zijn vruchten af te werpen - claro! Betekent ook meteen dat we erg ´druk´ zijn: van 08:00 tot 13:00 uur Spaanse les, even lunchen, huiswerk maken en studeren, eten en tukken - kan niet wachten tot het weekend is, hahaha. En dacht nog wel dat we een relaxed half jaar tegemoet gingen....

Zitten overigens niet meer bij ons gastgezin, hebben we welgeteld 1 dag en 1 nacht volgehouden. Verwende krengen? Misschien wel, maar wacht nog heel even met oordelen en lees even verder. Het hele idee achter ons verblijf bij een echt Guatemalaans gezin was om zoveel mogelijk Spaans te (moeten) spreken gedurende de 2 weken dat we les hebben. Als je elke maaltijd (inderdaad Jochem: frijoles, frijoles en nog eens frijoles) vervolgens slechts met z´n tweeen zit te eten aan een vies klein tafeltje (waar ook max twee plastic tuinstoelen aan passen) omdat de rest van het gezin aan het werk is of zich niet laat zien en liever op andere tijden zonder ons eet, wordt ons Spaans er niet echt gek veel beter op door een verblijf bij een gastgezin (´¿Hola Maaike, que pasa?´ - ´Nada Gerben, solamente frijoles´). Tel daarbij op een kamertje zo groot als een vissekom (maar dan wel een geblindeerde versie zonder een enkel raam en dus zonder daglicht) waar exact twee kleine bedden in passen (maar dan ook exact - om de bedden heen lopen kon niet) met matrassen waar al een deuk in is geslapen en waar de springveren uit - en dus in je rug - steken, een constante geur die onmogelijk uit een flesje kan komen (een fraaie combinatie van urine en natte hond) en een gezin dat nog nooit van het woord limpio heeft gehoord, en je hebt ons gastgezin in een note(n?)dop. Voor degenen die het iets zegt: doet een beetje denken aan de hut van Jorge Latacuña in Ecuador...

Na 1 dag en 1 nacht dus eieren voor ons geld gekozen (heerlijk, weer eens eieren in plaats van frijoles) en ¨terugverhuisd¨ naar een guesthouse in de buurt van de school (Juma Ocag, top hostel). Schoon, normale bedden - wat wil een mens nog meer. En doen nog steeds braaf elke dag ons huiswerk, dus ons Spaans lijdt er ook niet onder. De lessen zijn trouwens fantastisch: leuke leraressen (in de zin van aardig..), leuke sfeer en 1 op 1, dus heel intensief (en vermoeiend - is wat anders dan 1,5 uur en daarna een Choufje Jap...).

Afgelopen zondag een tripje gemaakt naar de enige nog actieve vulkaan hier in de buurt: Pacaya. Na een stevige wandeling van anderhalf uur tegen de vulkaan op bereik je het punt waar er geen begroeiing meer is vanwege eerdere uitbarstingen en je dus verder klautert over de gestolde lava, totdat je nog een stukje hoger komt - het punt waar de lava nog ´gewoon´ in stroompjes naar beneden komt! Ondanks de harde wind is het dan plotseling erg warm - en moet je uitkijken dat je niet te dichtbij staat omdat de zolen van je schoenen (of slippers, zoals een of andere snuggere limburger wel handig leek) anders smelten! De hele middag en avond op pad geweest, en was erg cool - check ook de foto´s.

Antigua is intusen eenerg mooi stadjeom een wat langereperiode te vertoeven. Mooie oude koloniale gebouwen, mooi centraal park en genoeg leuke restaurantjes en barretjes. 'Colonial Disneyland' lazen we als beschrijving ergens in een reisgidsje. Klopt wel een beetje, genoeg Amerikanen hier, onwerkelijk schone straten voor Guatemalaanse begrippen en zelfs een Mac D en Burger King, gehuisvest in koloniale gebouwen, dat dan weer wel.

Favoriete hang out van ons is Cafe Sky met uitzicht op vulkaan Aqua en restaurant Sabor del Tiempo.

Guatemala: Tikal en Semuc Champey

Zo, na een paar dagen back to basic zijn we aangekomen in Antigua, wat een top-stadje, nu al, maar daarover later meer.

Afgelopen zaterdag togen we om 03.00 uur richting naar het Maya tempel complex Tikal om daar de zon boven de tempels en het regenwoud op te zien komen. Na een goeie klim in het pikkedonker zaten we om 04.30 uur bovenop tempel IV zodat we een goed uitzicht zouden moeten hebben. Het zwart van de nacht veranderde in het grijs van de ochtend door hevige mist en dat was het dan helaas. Nou ja, we kopen wel een mooie ansichtkaart van de zonsopgang voor in het foto-album. Sowieso was het fantastisch om heel stil zo hoog op een tempel te zitten en de dieren te horen ontwaken.

Om 06.00 uur stonden we klaar voor een toer door Tikal met een gids (en 44 andere toeristen, tja..) en zagen we de tempels langzaam vanuit de mist opdoemen wat ook erg cool was. Verder heel wat aapjes, toekans en andere beesten gezien in het regenwoud waarin Tikal ligt. Wel eerste minor dag qua gezondheid voor Maaike (maar mag op zich geen naam hebben als je de horror -verhalen van andere reizigers hoort) dus om 11.00 uur zaten we in de bus terug naar Flores.

Maandag zijn we in een mini-busje richting Lanquin vertrokken waar we één van de highlights (volgens de Planet dan) van Guatemala zouden bezoeken; Semuc Champey. Dit zijn baden die ontstaan vanuit de bergen en het water heeft een prachtige turquoise kleur. Onwijs gaaf. Anyway, bekijk de fotos want het is een beetje lastig uit te leggen.

Onze Engelse buren vanuit Flores, Kate en Jason, hadden een hutje voor ons gereserveerd in El Retiro, Lanquin, een soort eco- lodge - fantastisch gelegen in de heuvels en aan een rivier. Erg basic (ook de shared toiletten zijn eco en dat ruikt niet erg fris) en dus veel 'treehuggers' ook, zoals Kate en Jason deze reizigers noemen, maar het uitzicht vanuit je hangmatje en 's avonds het gezamelijke vegetarische 3- gangen diner maakte alles goed. Voor 3 dagen dan, daarna waren we wel weer toe aan iets minder basic.

Bij de dagtrip naar Semuc Champey zat ook een bezoek aan grotten inbegrepen. In een groepje van 10 man alleen in zwemkleding gingen we de grotten in want grote delen van de grotten zijn alleen toegankelijk door te zwemmen. Pikkedonker en met een kaarsje in de hand hebben we in totaal zo'n 700 meter afgelegd. Was erg leuk.

In El Retiro hebben we dankzij de gezamelijke maaltijden aan de lange tafels wel wat mooie avonden gehad met de Engelsen en ook met oa 2 Belgische meisjes; Karen en An. Zij wonen en werken tijdelijk in Antigua en boden zelfs na een aantal Cuba Libres aan dat zij wel een Belgische maaltijd voor ons wilden koken na de reis van Lanquin naar Antigua en dat we (wij en Kate en Jason) ook konden blijven tukken daarna. Erg relaxed en leuk. Gisteravond, na 8 uur mini-bus, hebben we dus heerlijk een voorgerecht met witlof en blauwe kaas (top!), een gebraden kippetje en aardappeltjes met mayonaise naar binnen zitten werken.

Vandaag gaan we Antigua een beetje verkennen en wat klusjes doen, internet, was etc. Antigua ziet er echt fantastisch uit. Pittoreske koloniale huisjes in alle kleuren, gelegen tussen 3 vulkanen die je van alle kanten ziet liggen. Wel toeristisch, dus of dit het echte Guatemala is valt te betwisten maar leuk is het wel. Verder gaan we ons alvast wat orienteren qua talenscholen want aankomende maandag willen we hiermee beginnen. Een dag of 10 les (in de ochtend) en dan het liefst logeren we bij een gastgezin.

Ok, wij gaan lunchen, fijn weekend allemaal.

Belize - Blue Hole

/&/&$#%%& Ok, imiddels ga ik voor de 4e keer een poging doen om een verhaal te plaatsen op onze site..de aanhouder wint, laten we maar zeggen.

Goed, na een aantal dagen turen naar de bewolkte en regenachtige lucht konden we dinsdag dan eindelijk gaan duiken in de Blue Hole samen met onze NL-se buren Joop en Maartje en 15 andere duikers. Om 05.30 uur melden in de duikschool (Big fish, prima duikschool) en vervolgens zagen we om 06.00 uur de zon opkomen boven open zee. Na 2 uur beuken op hoge golven waren de anti-zeeziekte tabletjes zeker geen overbodige luxe.

De Blue Hole zag er vanaf de boot al indrukwekkend uit: een donkerblauw gat van 300m breed en 120m diep temidden van azuurblauw water.

Na een uitgebreide instructie, je gaat immers duiken naar een diepte van 40m, daalden we langs een rotswand als orientatiepunt af. Vantevoren had ik me er drukker om gemaakt dan op het moment zelf, verstand op nul en maar gaan.

Eenmaal op 40m diepte, op Gerben's meter zelfs 45m diep, was het zicht relatief slecht door het slecht weer van de afgelopen dagen. Zo'n 20m zicht ipv de gebruikelijke 40m.

Maar verder was het gaaf, je zwemt onder een plafond van stalagtieten en onder je en achter je is niets anders dan een zwart gat.

Na 10 min stijg je weer iets en daar zagen we de haaien voor het eerst. Reef sharks. Zo'n 3 meter groot op een afstand van 5 meter. Helemaal fantastisch. In totaal hebben we, denk ik, zo'n 8 beesten gezien (of het waren dezelfden die elke keer weer terug kwamen). Wel prettig dat deze beestjes fijn in de diepte bleven zwemmen en dat je dus niet, op het moment dat je van de boot in het water moet springen, van die haaienvinnen boven het water uit ziet steken.

Na de Blue Hole hebben we nog 2 duiken gemaakt op 2 andere locaties. Deze vielen qua locaties in het niet bij de Blue Hole maar toch ook nog schildpadden, barracuda's en kreeften gezien.

De dag voor de Blue Hole hebben we nog een snorkel- tripje gemaakt met Joop en Maartje voor de kust van Caye Caulker. In ondiep water hebben gesnorkeld tussen een school van sting rays. Deze werden daar gevoerd, beetje toeristische happening was het dus wel... maar ook erg cool.

Na 6 dagen relaxen, lekker eten en gezelligheid met J + M op Caye Caulker zijn we gister in een dag naar Flores, Guatemala vertrokken. Leuk stadje, aan een meer met als voornaamste attractie Tikal waar we morgen naartoe gaan. Om 03.30 uur worden we opgehaald bij ons hostal zodat we zon kunnen zien opkomen (voor de 2e keer deze week) boven de tempels en jungle van Tikal.

Daarna hebben we nog geen plannen, gaan het een beetje rustig aan doen qua reizen. Is een dure grap al die busreizen, grensovergang-belastingen en duiktripjes.

De compu hier is te traag voor nieuwe foto's, houden jullie dus nog tegoed.

Adios!