Hola!

Waar waren we gebleven - bij de laatste nacht in Liberia, in ons wonderschone hostel. Na de dagtrip naar de waterval etc. in Rincon de la Vieja onze laatste avond met Jantiena in Liberia doorgebracht. Alsof de stad aanvoelde dat 3 Nederlanders zin hadden in een feestje, stond de hele stad die avond op z´n kop. Elk gezin had banken en stoelen uit huis gesleept en langs de hoofdstraat gezet, om de optocht van muziekwagens en wel 500 paarden (met de eigenaren als berijders) gade te slaan. Bovendien waren overal feesttenten opgezat, klonk overal muziek en werd overal bier verkocht - veel bier. Nadat we zoveel paarden voorbij hadden zien komen dat we de indruk kregen dat ze in rondjes liepen en we bepaalde paarden begonnen te herkennen, werd het tijd om wat te eten. Aangeschoven in een typische Costaricaanse ¨soda¨ voor een bordje lokale hap. Ook daar ging het feest gewoon door - de muziek stond zo hard dat praten onmogelijk was, en ondertussen probeerden twee stevige,net te oudedames in net iets te korte en strakke kleding van het nationale biermerk Imperialsensueel te bewegen op de harde latinomuziek die uit de boxen knalde. Ik ken mijn plaats als danser, maar dit zag er ook niet fraai uit...Nog tot een uur of elf door het stadje gesjokt, maar toen het bier lauw werd en de geur van de paarden begon te overheersen besloten we dat het tijd werd om ons hostel weer op te zoeken. Na een slapeloze nacht (een fanfare onder ons raam (op de begane grond aan de straatkant uiteraard) om 04:00 uur, strijkers (ja echt!) de hele nacht door en niet te vergeten de honderden muggen die onze kamer als nachtrestaurant hadden uitgezocht(daghap: 3 Nederlanders)) waren we blij dat we de volgende dag door konden reizen naar SanJose.

In San Jose zouden we een aantal oude bekenden van Maaike ontmoeten voor een hapje en een drankje, maar door wat miscommunicatie hebben we dat even moeten uitstellen tot volgende week. Anderhalve dag doorgebracht in San Jose, wasje gedaan, wat rondgekeken, naar een shoppingmall gegaan (Maaike´s ogen begonnen te stralen bij het zien van een Zara) en lekker gechilled. Eerste nacht geslapen in Casa Leon, erg leuk en relaxed. Helaas zaten ze de dag erna helemaal vol, dus hebben we - met moeite - een plekje kunnen vinden in Pension de la Cuesta. Leek allemaal prima, totdat het avond werd en ons hostel wel erg vol bleek te zitten met alleenreizende, op leeftijd zijnde Amerikanen, die niets anders deden dan rondhangen in het hostel, drinken en roken(welke activiteiten ze ongetwijfeld buiten het hostel uitvoerden laat ik even in het midden, maar opvallend is wel dat in elke bus een pamflet hing met de mededeling (enkel in het Engels) dat sex met minderjarige meisjes illegaal is...). Weer een nacht met wienig slaap, toen bleek dat onze buurman in het hostel de hele nacht zijn licht liet branden (dat voor ons zichtbaar was door de glazen bovenwand die onze kamers scheidde) en op zijn kamer aan het roken, drinken en bovenal behoorlijke smerige geluiden aan het maken was.Goedemotivatie om de vroege bus richting Montezuma te pakken de volgende ochtend..

Na eenreis van 8 uur (taxi-taxi-bus-taxi-ferry-bus) kwamen halverwege de middag aan in Montezuma, waar we 5 jaar geleden ook al zijn geweest. Gek weinig veranderd: nog steeds veel boomknuffelaars enoverjarige hippies (raar is dat - het lijkt op sommige plekken haast wel of je alleen mag reizen als je ¨super-relaxed-man¨ bent, of in ieder geval een baard (zowel mannen als vrouwen), dreadlocks en een aantal tatoeages hebt - nou vinden wij zelf dat we best wel relaxed zijn (in de zin dat stress ver te zoeken is),maar wij zijn duidelijk niet relaxed genoeg voor deze hardcore reizigers), alleen is het toerisme wat professioneler geworden. Op aanraden van o.a. Jason en Kate (via de mail) ingecheckt bij Luna Llena (volle maan), een erg leuk hostel-ding met allemaal cabina´s tegen een begrwand gebouwd, midden in de jungle, maar opslechts 100 meter van het dorpje (en het strand). Gedeeldebadkamers,prima schoon allemaal, en de mogelijkheid om gebruik te maken vaneen aantal gemeenschappelijke keukens en een grote gemeenschappelijke (half open) woonkamer met schitterend uitzicht. Helemaal prima dus!

Het enigejammere was alleen dat de volgende ochtend(nadat wewakker waren gewordenmet het geluid van de vogels enapen (!) in de omringende jungle) bleek dat we in een moderne versie van¨One flew over the Cuckoo´s nest¨ terecht waren gekomen....Een willekeurige greep uit de overige ¨gasten¨ van Luna Llena de paar dagen dat wij er zaten: (1) Ray, een Canadees van rond de 40 die twee zinnenNederlands sprak vanwege zijn Nederlandse ouders enons daar de hele dag mee lastig viel (¨hoe laat is het¨ en¨hallo, heb je dropjes¨ - overigens bleek dat wij hiermee nog goed wegkwamen toen de manager kwam vragen of we Ray hadden gezien: ze zochten hem omdat hij een aantal meisjes zou hebben lastig gevallen) en ons ongevraagd (¨nee, echt niet, we moeten echt weg nu¨)op een oorverdovende mondharmonica-solo trakteerde (klonk meer als een terminale panfluit); (2)Chris, een 40-jarige Canadese jazz-muzikantdie met z´n hese stem nauwelijks te verstaan was, de hele dag in een lange broek met bretels rondliep, die hij had opgetrokken tot ver boven zijn middel, op elk willekeurig moment met z´n fluisterstem (het gevolg van een auto-ongeluk in zijn jeugd) vroeg of we ook zo´n last hadden van de mosquitos en elke middag steevast om 5 uur zijn potje rijst klaar stond te maken in de keuken; (3) Buddy, een Amerikaan van middelbare leeftijd met een buik als een ballon, samen met zijn vrouw, die zich de hele dag alleen maar bezig hield met het drinken van bier op erg professionele wijze(en daar behoorlijk goed in was geworden) en daardoor of lag te slapen op het strand of dronken voor de tv hing; (4) Tom, een Amerikaan op leeftijd met eenzelfde buik als Buddy, die veel gelijkenis vertoonde met Hannibal van The A-Team en precies bijhield wat wij de hele dag deden, en daar dan steeds nochalant verslag van kwam uitbrengen en (5) Ken, een 75-jarige Canadees, die zo graag graag een kamer in Luna Llena wilde dat hij zich om 7 uur ´s ochtends meldde en niet eerder weg wilde gaan totdat hij een kamer had, de uitleg van de manager dat 12 uur ¨uitchecktijd¨ was en hij dan pas kon aangeven of hij een kamer zou hebben, ten spijt. Goed, lekker leven en laten leven zou je zeggen, ware het niet dat al deze gezellige individuen het nodig vonden om steevast bij ons aan te schuiven en hele monologen te beginnen. We dachten af en toe echt dat we zelf gek werden....

Gelukkig mocht dit de pret natuurlijk niet drukken en hebben we 3 heerlijke dagen gehad in Montezuma - lekker gegeten, op het strand gelegen, gelezen en geslapen. Onze laatste stranddagen voorlopig....Na een reisdag van een goeie 10 uur zijn we vandaag aangekomen in Monteverde. Grappig ook hier weer om te zien hoe willekeurig het openbaar vervoer is: bussen van Puntarenas naar Monteverde gaan om 07:30 uur, 13:50 uur en 14:15 uur (ff voor de volledigheid: tussen bus 1 en bus 2 zit dus bijna 6,5 uur; tussen bus 2 en bus 3 nog geen 0,5 uur...).Pech dus als je zoals wij met de ferry vanuit Paquera naar Puntarenas gaat en aansluitend een bus wilt pakken naar Monteverde - deferry arriveert in Puntarenas om 11:00 uur, dus dat betekent een kleine 3 uur wachten op de aansluitende bus. Je zou zeggen dat het logischer is om de bussen aan te laten sluiten op de ferry, toch? Maar dat is ongetwijfeld weer veel te Nederlands gedacht...Als de bus dan uiteindelijk vertrekt doet íe nog best lang (4 uur)over de 60 km in totaal: het eerste stuk valt best mee, maar na 25 km wordt de weg onverhard en gaat íe steil omhoog, omlaag en van links naar rechts, dwars door kuilenm en langs afgronden. Gezellig. Tel daarbij op dat de airco het natuurlijk niet doet dus alle ramen wijd openstaan (= heel veel stof) het net een kinderfeestje is (je wordt thuisgebracht): de bus stopt letterlijk bij elk hutje langs de weg om mensen in- of uit te laten stappen - het maakt niet uit dat de afstand tussen verschillende huizen soms niet meer is dan 15 meter! Wel een schitterende omgeving, dus je kijkt je ogen uit.

Goed, nu dus in Monteverde waar we o.a. veel gaan wandelen en een canopy-tour gaan doen (aan lange kabels op grote hoogte door de jungle gieren). Uiteraard zullen we ook die belevenissen weer hier posten, zodat jullie lekker kunnen meegenieten.