Ik wilde dit verhaaltje eigenlijk beginnen met de tekst ¨hoe kunnen wij in Nederland ooit nog genieten van een biefstukje na het eten van al die goddelijke steaks hier¨, maar ik denk dat ik jullie eerst even moet inlichten over ons hachelijke avontuur van gisteravond.

Ik (Gerben) ben namelijk aangereden door een auto - maar op wat schrammen en blauwe plekken na is er gelukkig niets aan de hand! Het gebeurde bij La Cabrera, een toprestaurant waar wat ons betreft blijkbaar een vloek op rust (hier wilden we ook al eten op mijn verjaardag, maar toen voelde ik me niet lekker dus hebben we het uitgesteld). Bij tenten als La Cabrera (een top of the bill parrilla) staat altijd een rij mensen buiten te wachten tot er een tafeltje vrij komt. Gisteravond stonden wij daar rond half 10 ook te wachten op een tafeltje, onder het genot van een glaasje champagne van het huis. Ik dacht dat een wachtende Maaike voor La Cabrera, sippend aan haar glas champagne, wel een leuke foto op zou leveren, dus stapte ik van de stoep een meter het zebrapad op om een foto te maken.Terwijl ik de foto maakte komt er een auto (veel te hard en veel te kort door de bocht) de hoek om rijden (La Cabrera zit op de hoek van de straat) - een fractie van een seconde voordat de auto mij raakt zie ik hem aankomen en kan ik mezelf waarschijnlijk nog net in een soort van crash-positie gooien, waardoor de auto me niet frontaal maar met de zijkant raakt. Een harde klap, ik op de grond, auto stopt, en meteen een hoop mensen (andere hongerigen wachtend op een tafeltje) om me heen, waaronder 3 artsen - elluk nadeel hep zun voordeel. De drie artsen (waarvan 1 orthopeed en 1 eerste hulp arts) onderwerpen mij aan een snel onderzoekje - wonder boven wonder niets aan de hand! Intussen is er politie bijgekomen, noteert Maaike alle gegevens van de chauffeur (die een behoorlijke deuk in zijn auto heeft!) voor de verzekering en wordt mijn glas champagne omgeruild voor een glas water. Als de schrik wat gezakt is, besluiten we dat we er nu toch zijn en ook nog best wel trek hebben, en wat sneller dan normaal is er ineens een tafeltje vrij (wat je bij zulke tenten allemaal al niet moet doen om een tafeltje te krijgen..). Heerlijk gegeten en de schrik weggespoeld met een lekkere fles wijn (doktersadvies!). Gaan slapen met een ibuprofennetje en vandaag voel ik me prima - alleen wat stijf en wat blauwe plekken hier en daar maar niets ernstigs. Slechts wat materiele schade - onze kleine camera is kapot (die had ik vast toen het gebeurde) en er zitten wat gaten in mijn shirt, maar als dat alles is! Goed om te weten dat dat engeltje dus nog op onze schouder zit!

Okee, dat gezegd hebbende: hoe kunnen wij in Nederland ooit nog genieten van een biefstukje na het eten van al die goddelijke steaks hier (check ook de foto´s)! La Cabrera was dus erg goed (hoewel we daar door omstandigheden toch niet optimaal van hebben kunnen genieten en ook geen foto´s van hebben...), en onze favoriete parrilla in dezelfde wijk (San Telmo) als ons hostel istoch wel El Desnivel: geen dure bedoeling, no-nonsense bediening die de borden nog net niet op tafel smijt, honderden flessen wijn boven de bar, stapels vlees, een leuke mix van toeristen, expats en veel locals en altijd een lange rij wachtenden buiten (mensen, kijk uit!). Voorde Amsterdammers onder jullie: het lijkt wel wat opLoetje! Genieten!

Verder zijn we de hele dag in touw (we moeten veel lopen om die 5 kilo vlees per avond er weer af te krijgen..) en proberen we zoveel mogelijk te doen en te zien: Plaza de Mayo, Casa Rosada, de dwaze moeders, Recoleta en het graf van Evita Peron, een voetbalwedstrijd van River Plate vs Racing (wat een geweldige sfeer, niet te geloven, ondanks het feit dat de wedstrijd uiteindelijk eindigde in een teleurstellende 0-0), Palermo Viejo met z´n leukebarretjes en winkeltjes en de relaxte botanische tuinen (heerlijk om even een boekje te lezen) en natuurlijk de Avenida de Florida waar we onze oude t-shirts lekker kunnen vervangen door wat nieuwe in de vele shops van deze uitvergrote Kalverstraat. Op het programma staat verder nogbario Bocas (bekend om zijn kleurige huisjes en natuurlijk het stadion van de Boca Juniors, waar Diego Maradona nog steedstrouw elke thuiswedstrijd bezoekt en waar hijvereerd wordt (o.a. met een museum) als een soort god), Puerto Madera en Palermo Hollywood - en dan moeten we morgen BsAs na zeven dagen alweer verlaten. Wenemen morgen namelijk aan het eind van de dag een luxe bus (voor de kenners: supercama was helaas vol, dus we moeten het doen met cama ejecutivo, ook niet onaardig hebben we gehoord) naar Puerto Iguazu (18 uur) om de watervallen te bewonderen. Vervolgens vliegen we zaterdagavond 22 maart van Iguazu (via BsAs) naar ElCalafate, Patagonie, vanwaar we de grens oversteken naar Chili om een vijfdaagse ¨W¨-trekking te doen in Torres del Paine. Maar goed, zo ver zijn we nog niet - eerst nog twee dagen genieten hier!