Mendoza!

Na een prima busrit (cama is toch wel lekker) kwamen we zondag om 7 uur ´s ochtends aan in Mendoza. Taxi genomen naar ons hostel, Confluencia, waar we na wat aandringen al direct onze kamer in mochten en niet hoefden te wachten tot 12 uur, de officiele inchecktijd. Prima hostel, eigenlijk meer een hotel - en een keuken die we konden gebruiken, dus toch tijd om eens een keer de kosten wat te drukken en lekker zelf pannenkoeken te bakken!

Mendoza is DE wijnstad van Argentinie, dus ons doel hier was simpel: wijn proeven en niet uitspugen! En dat proeven kan! Maandag even rondgekeken en een proeverij geboekt voor diezelfde avond: een wijn- en kaasproeverij, helemaal in ons straatje dus, Maaike liep de rest van de dag met pretoogjes rond! Nou ja, niet de hele dag, want we zijn bijna beroofd van onze digitale spiegelreflexcamera! We zaten even te genieten van de zonop PlazaDependencia, toen er een man(laten we ´m man 1 noemen) voorbij liep die zijn sleutels liet vallen. Reflex: ik pak de sleutels op en loop achter man 1 aan, terwijl ik¨señor¨ roep. Man 1 loopt echter (met flinke pas) door en doet alsof hij me niet hoort, dusik loop ook wat sneller en roep nogmaals. Man 1 reageert nog steeds niet, en ineens dringt het tot me door - we worden verneukt! Ik stop en draai me om naar Maaike, die nog steeds - met onze spullen, dwz haar tasje en de camera - op het bankje zit. Man 1 hoort dat ik hem niet meervolg, dus hij draait zich snel om en begint een heel verhaal inonverstaanbaar Spaans.Ik gooiz´n sleutels naar hem toe enbegin snel terug te lopen naar ons bankje waar inmiddels man 2 naartoe was gelopen om ongetwijfeldonze spullen uit Maaike´s handen te graaien. Man 2 ziet dat ik op een drafje terugloop richting bankje, bedenkt zich, doet net alsof hij geinteresseerd is in een sigarettenpeuk die onder het bankje ligt, en loopt snel weg van het bankje. Ik plof naats Maaike neeren we realiseren ons dat we hier bijna in deoudste truc uit het boekje getrapt waren!Zo makkelijk gaat dat dus....Man 1 en 2 zien we overigens samen weglopen uit het park, hun jassen uitdoen om niet herkend te worden en vervolgens individueel het park weer in te komen. Boeven. Maar goed, wij zijn er gelukkig zonder kleerscheuren vanaf gekomen.

´s Avonds genoten van de kaas- en wijnproeverij bij The Vines, een schitterend proeflokaal in het centrum van Mendoza. Een tikkeltje tipsy liepen we rond een uur of9 weer richting ons hostel, toen we op straat werden aangesproken door een enigszins verwardeNederlander. Hij hoorde ons Nederlands praten en vroeg ons de weg naar Plaza Independencia. Omdat hij een vriendelijke maar verwarde indruk maakte, vroegen we hem of alles ok was. Dat was het niet: hij was diezelfde ochtend op weg naar het busstation overvallen door 2 mannen die hem pepperspray in zijn ogen hebben gespoten en alles van hem hadden meegenomen: backpack, day-pack, paspoort, geld, alles. Hij moestdus naar de NL-se ambassade in Buenos Aires. Misschien zijn we er die dag voor de tweede keer ingestonken, maar na wat twijfel hebben wehem toch maar wat geld gegeven (EUR 30)voor een busticket naar BsAs.Wij hadden iig genoeg van Mendoza gezien die dag, dus hebben we ons lekker opgesloten in ons hostel met nog een wijntje. (NB- een ¨kleine¨ voetnoot is hier op z´n plaats: we zijn er inderdaad voor de 2e keer ingestonken, ongelooflijk! Maaike leest net (heel toevallig)op een ander reisweblog precies hetzelfde verhaal!!!! Schijnt een bekende international gezochte Nederlandse oplichter te zijn die al jaren zo doorArgentinie reist! Dat geloof je toch niet??!! Wat een wereld - zijn wij dan zo naief?Van die EUR 30 gaan we niet dood, maar schokkender vinden we wel dat we dus helemaal niemand kunnen vertrouwen- zonde!)

Dinsdag hebben we samen meteen steluitZuid Afrika, Chantell en Eon, een bus gepakt naar het dorpje Maipu, waar jefietsen kunt huren om zo een aantal bodega´s te bezoeken. Een aantal leuke bodega´s bezocht,heerlijke wijnen geproefd en een zere kont van de harde zadelsop de wel heel basic mountainbikes die we voor een prikkie hadden gehuurd. Haddenonsde fietstocht zelf wat pittoresker voorgesteld -het grootste gedeelte was fietsen langs een verharde weg waar veel verkeer langs raasde - maar de laatste bodega die we bezochten (Carinae) maakte alles goed: een kleine, authentieke bodega waar de druiven nog met de hand geoogst worden, aan de voet van de Andes! We werden met veel enthousiasme begroet en na een superleuke rondleiding kregen we een aantal heerlijke wijnen voorgeschoteld. Mettweeflessen van dezebodega onder onze arm teruggefietst naar Maipu en de bus teruggenomen naar Mendoza. ´s Avonds in ons hostel met Ion en Chantalonze eigen ¨proeverij¨ voortgezet met de bij Carinae gekochte flessen ennatuurlijk een aantal kaasjes. Weer zelf ons prakkie gekookt en tot laat zitten borrelen en kaarten, erg leuk.

En nu is het weer tijd om door te gaan - vandaag nogeen dagjeuitzitten in Mendoza (inmiddels zijn we wel redelijk klaar met Mendoza...), en dan pakken we om half negen vanavond de bus (super-cama, met stoelen die helemaal plat kunnen en we dus volledig horizontaal kunen slapen!) naar Salta, zo´n 17 uur noordelijker. En mocht iemand vandaag onze hulp nodig hebben- the greetings!