Superrrrrrr-cama, beter dan business class vliegen! Na een heerlijke busreis, waarbij onze stoelna een topmaaltijd tegen middernacht lekker helemaal horizontaal kon, kwamen we donderdagmiddag rond een uur of 1 vrij uitgerust aan in Salta. Een lekker temperatuurverschil: het is hier ´s avonds en ´s nachts koud, maar overdag heerlijk met een strakblauwe lucht, zonnetje en zo´n 25 graden! Slippertjes dus weer tevoorschijn gehaald.

Ingecheckt in een prima B&B, Hostal Las Rejas, en toen aanhet centrale plein9 de Julio heerlijk in het zonnetje een kop koffie gedronken. Salta is een erg leuke stad - doet koloniaal aanen heeft een relaxte vibe (misschiendraagt het mooie weer hier ook aan bij), heerlijk om een beetje rond te slenteren tussen de mooie gebouwen. Een must is het Museum de Arqueologia de Alta Montana (MAAM) waar een Inca- meisje te zien is die meer dan 500 jaar geleden geofferd is op een vulkaan in de Andes. Zij is pas een aantal jaar geleden ontdekt. Erg interessant.

Omdat de omgeving van Salta ook erg mooi schijnt te zijn, hebben we zaterdag samen met Eon en Chantell voor 4 dagen een auto gehuurd.Top en heel erg gezellig! Je hoort niet zoveel verhalen over Salta en omgeving, en dat is zonde - het is werkelijk prachtig. En natuurlijk ook lekker om weer eens uit de bus te zijn, je spullen achter in de auto te gooien en gewoon volledig je eigen weg te gaanen te stoppen waar je maar wilt. Dat stoppen gebeurde overigens vrij vaak, omdat Eon een onvervalsde fotografie-liefhebber is en met dezelfde camera alsdie van ons, maar dan met 2 lenzen waar je U tegen zegt, werkelijk schitterende foto´s maakt. Erghandig, want wij hebben de afgelopen 4 dagen een spoedcursus ¨hoebenut ik alle functies vande Canon 400D¨gehad - tot nu toe gebruikten we vaak gewoon de standaard instellingen....Top! Gevolg is wel dat we elke berg en elke neplama van zestien verschillende kanten, met fwatigduuzendtachtig verschillende instellingen gefotografeerd hebben, waardoor we af en toe maar nauwelijks vooruitkwamen, haha!

Dag 1 vertrokken we met een auto vol snacks richting Cachi, een plaatsje ten westen van Salta. De weg was erg bochtig en voor het grootste deel ripio (onverhard), maar prachtig. Je ziet geen mens en de omgeving verandert van minuut tot minuut: van hoge, groene bergen, naar dorre, halfhoge vlaktes vol cactussen, met slingerende weggetjes en eenzame neplama´s, ezels en paarden.Geluncht in Cachi, een leuk, stoffig klein koloniaal dorpje aan de voet van de Andes, en daarna over een haast onbegaanbare ripio-weg doorgereden via Los Molinos naar Angastaco. We wilden eigenlijk overnachten in Los Molinos, maar het enige hostal dat we in dat dorpje konden vinden leek gesloten en deed ons denken aan het principe van Hotel California - you can check in any time, but you can never leave.....Doorgereden dus naar de volgende stofhoop, Angastaco, waar we rond de schemering aankwamen en de enige gringo´s waren. Geslapen in een vergane glorie hotel en gegeten bij de enige comedor van het dorp, waar we ook de enige gasten waren. Het menu was simpel: je eet wat ze hebben, maar het eten (geit en empanadas) was lekker en de eigenaar kwam bij ons aan tafel zitten met z´n gitaar en z´n verzameling ansichtkaarten en bankbiljetten van all over the world - genoeg ingredienten voor een leuke avond.

De volgende dag reden we door naar Cafayate, een wat toeristischer dorp ten zuiden van Salta, wederom over mooie wegen door het schitterende landschap van Quebrada de Cafayate. Na een lunch vanwijn enbife de chorizo doorgereden - via grote zandduinen,rode rotsformaties, kronkelweggetjes en slaperige dorpjes kwamen weaan heteind van de middag weer in de buurt van Salta.Om het ¨op de weg gevoel¨ te houden wilden we niet in Salta slapen, dus zijn we doorgereden naar La Caldera, een klein dorpje waar we wederom de enige gringo´s waren. De eigenaresse van het enige hostel uit haar siesta gebeld en de avond doorgebracht met kaarten, wijn en empanadas.

Dag 3 verder naar het noorden gereden, via Jujuy (spreek dat maar eens goed uit) naar de Termen de Las Reyes, waar we even een uurhebben gebadderd in de termale baden. Daarnadoorgereden naar hettoeristische dorpje Purmamarca, waar we weer een prima hostel vonden, onze spullen achterlieten en de auto weer instaptenvoor een onbeschrijflijk gave rit (zigzaggend omhoog, de ene haarspeldbocht na de andere) naarde Salinas Grandes, de grootste zoutvlaktevan Argentinie, op zo´m 4000 meter hoogte. Gespeeld met onze camera´s en gewacht tot de zonsondergang - fantastisch! Teruggereden naar Purmamarca en gegeten in een leuk tentje, waar we onder het genot van een hapje en drankje hebben zitten genieten van de lokale band, inclusief drums en panfluit.

Dag 4, vandaag, nog eenklein stukje noordelijker gereden naar Humahuaca, wederom een pittoresk dorpje met mooie gebouwen en leuke, kleine straatjes, maar naar onze smaak net iets te toeristisch. Daarnateruggereden naar Salta, waar we weer ingecheckt hebben in ons eerdere hostel Las Rejas. Morgen even een dagje klusjes: was doen, postkantoor zoeken, foto´s branden enonze route naar Bolivia uitstippelen. Waarschijnlijk gaan we niet via Chili, ons oorspronkelijke plan, maar gaan we rechtstreeks Bolivia in om wat tijd te sparen. In Bolivia willen we dan, weer samen met Eon en Chantell, een 4-daagse jeeptour naar de grootste zoutvlakte ter wereld, Salar deUyuni, gaan doen.

Dat is het voor nu - wij gaan even wat eten, de foto´s volgen morgen.Chau!